1826 Μίλερ
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Ανακάλυψη A | |
|---|---|
| Ανακαλύψας (-ασα): | Πανεπιστήμιο της Ιντιάνα |
| Ημερομηνία ανακάλυψης: | 14 Σεπτεμβρίου 1955 |
| Εναλλακτικές ονομασίες B: | 1955 RC1 , 1929 RV, 1940 WF, 1962 AA |
| Κατηγορία: | |
| Τροχιακά χαρακτηριστικά Γ | |
| Εποχή 14 Μαρτίου 2012 (Ι.Η. (JD) 2456000,5) | |
| Εκκεντρότητα (e): | 0,084 |
| Μεγάλος ημιάξονας (a): | 2,994 AU (447,95 εκατομ. km) |
| Απόσταση περιηλίου (q): | 2,744 AU (410,5 εκατομ. km) |
| Απόσταση αφηλίου (Q): | 3,2445 AU (485,4 εκατομ. km) |
| Περίοδος περιφοράς («έτος») (P): | 1892,5 ημέρες |
| Κλίση ως προς την εκλειπτική (i): | 9,235 ° (μοίρες) |
| Μήκος του ανερχόμενου συνδέσμου (Ω): |
274,29 ° |
| Όρισμα του περιηλίου (ω): | 165,16 ° |
| Μέση ανωμαλία (M): | 250,18 ° |
Ο Μίλερ (Miller) είναι ένας αστεροειδής της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών με απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 10,90. Ανακαλύφθηκε το 1955 από το προσωπικό του Πανεπιστημίου της Ιντιάνα (Αστεροσκοπείο "Goethe Link" στο Μπρούκλυν της Ιντιάνα) και πήρε το όνομά του προς τιμή του Αμερικανού αστρονόμου Τζων Μίλερ (John Anthony Miller).
Αναφέρεται μία επιπρόσθηση ενός αστέρα 10ου μεγέθους στον Καρκίνο από τον αστεροειδή Μίλερ, τον Απρίλιο του 2004.
Φυσικά χαρακτηριστικά
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η μέση διάμετρος του Μίλερ εκτιμάται σε 24,41 χιλιόμετρα. Ο φασματικός τύπος του είναι άγνωστος, ενώ το γεωμετρικό άλβεδό του είναι 0,1294 ± 0,022. Ο Μίλερ περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό του μία φορά κάθε 30 ± 9 ώρες, μια αργή περιστροφή για αστεροειδή.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]| 1825 Κλάρε | 1826 Μίλερ | 1827 Άτκινσον |
|---|